لیبل های جدول ارزش غذایی امروزه به طور گسترده ای شناخته شده است. اطلاعات ارزش غذایی در سال 1990 توسعه یافته است، اما ریشه های استفاده از لیبل اجباری به بیش از یک قرن بر می گردد.
به گفته سازمان غذا و داروی آمریکا، لیبل جدول ارزش غذایی که برای اولین بار در سال 1994 در بسته های غذایی ظاهر شد. یکی از جدول های شناخته شده جهان است. اگرچه قالب گرافیکی لیبل نسبتاً استاندارد شده است، اما به طرز هوشمندانه ای انعطاف پذیر طراحی شده است تا تنظیم کننده ها بتوانند با چشم اندازهای در حال تغییر دانش تغذیه ای مطابق با یافته های علمی مداوم، سازگار شوند.
با کمال تعجب، با وجود این که درج اطلاعات جدید در لیبل مبتنی بر پیشرفتهای تغذیه ای و علمی به راحتی درج شده است، اما تعداد کمی تغییرات در لیبل ایجاد شده است. عصر پیش رو استفاده از این لیبل را بیشتر نشان می دهد. قانون مواد غذایی و داروی خالص در سال 1906 اولین قانون حمایت از مصرف کننده بود که در قرن بیستم توسط کنگره تصویب شد و منجر به ایجاد
( سازمان غذا و دارویی آمریکا ) شد. ایالات متحده اجبار استفاده از لیبل بر روی مواد غذایی را تصویب کرد. این اصلاحیه ملزم کرد که کلیه غذاهای بسته بندی شده باید مقدار کمی از محتویات خود را از نظر وزن و اندازه روی محصول توسط لیبل نشان دهند.
لیبل های جدول ارزش غذایی، محتوای مواد مغذی یه ماده غذایی را توصیف می کند و به روی لیبل راهنمایی مصرف کننده در انتخاب مواد غذایی در نظر گرفته شده اند. اطلاعات تغذیه ای موجود در لیبل باید صادق باشند و مصرف کنندگان را گمراه نکنند. در عین حال، مقررات مربوط به استفاده از لیبل باید انگیزه هایی را برای تولید کنندگان ایجاد کند تا محصولاتی را ارتقا بخشد که سلامت عمومی را ارتقاء داده و به مصرف کنندگان در پیروی
از توصیه های رژیم غذایی کمک کنند. این احتمال وجود دارد که در بسیاری از کشورها، بخشهایی از جمعیت وجود داشته باشد که از اطلاعات مربوط به ترکیب غذاها استفاده می کنند. در این موارد، کشورها باید لزوم تهیه لیبل مناسب و ارائه آن را نسبت به دستورالعمل ها و رویکردهای موجود در نظر بگیرند. از آنجا که تلاش برای استفاده از لیبل جدول ارزش غذایی تکامل یافته بود، رویکردهای مختلف و الزامات قانونی برای این لیبل تصویب شد. مجموعه ی قوانین استفاده از لیبل جدول ارزش غذایی نقش مهمی در ارائه راهنمایی به کشورهای عضو در هنگام تهیه یا به روزرسانی مقررات ملی خود و ترغیب به هماهنگی استانداردهای ملی با استانداردهای بین المللی ایفا می کند. این قوانین بر پایه این اصل استوار است که هیچ غذایی را نباید به روشی کاذب، گمراه کننده یا فریب دهنده توصیف یا ارائه کرد.
