چاپگر انتقال حرارت
چاپگر لیبل، که اغلب آن‌ها را لیبل ساز نیز می‌نامند، یک چاپگر کامپیوتر است که بر روی لیبل‌های چسب‌دار (لیبل) و یا کارت‌های انبار (تگ) چاپ می‌کند. چاپگرهای لیبل از یک صفحه‌کلید و صفحه‌نمایش ساخته شده‌اند تا به‌طور مستقل (بدون کامپیوتر) بتوان از آن‌ها استفاده کرد. چاپگرهای لیبل با چاپگرهای معمولی تفاوت دارند، زیرا آن‌ها نیاز به اجزاء مصرفی خاصی برای استفاده از رول‌های ورقه‌ای تکه شده (چین‌خورده به شکل بادبزن) دارند. متداول‌ترین راه اتصال چاپگرهای لیبل سریال RS – ۲۳۲، گذرگاه سریال جهانی (USB)، موازی، اترنت و شبکه‌های بی‌سیم است.
ازجمله کاربردهای وسیع چاپگرهای لیبل می‌توان مدیریت انبارداری، چاپ قیمت فروش، لیبل‌های بسته‌بندی، چاپ روی بسته‌های خون، نمونه‌های آزمایشگاهی و مدیریت دارایی‌های ثابت را نام برد.
چاپگر لیبل از طیف گسترده‌ای از جنس لیبل‌ها، ازجمله کاغذی و مواد پلیمر مصنوعی (پلاستیک) استفاده می‌کنند. چند نوع مکانیزم‌های چاپ ازجمله لیزری و ضربه‌ای نیز وجود دارند، اما استفاده از مکانیزم چاپ حرارتی متداول‌تر است. دو نوع از پرینترهای حرارتی در ذیل آمده است:
چاپگرهای حرارتی مستقیم
این چاپگرها از کاغذهای حساس به حرارت (شبیه به کاغذهای حرارتی فاکس) استفاده می‌کنند. لیبل حرارتی مستقیم، در طول زمان (معمولاً ۶ تا ۱۲ ماه) محو شده و اگر در معرض گرما، نور مستقیم خورشید و یا بخارهای شیمیایی قرار گیرند عمرشان کوتاه می‌شود؛ بنابراین، لیبل‌های حرارتی مستقیم در درجه اول برای کاربردهای کوتاه‌مدت، مانند لیبل‌های حمل استفاده می‌شود.
چاپگرهای انتقال حرارتی (غیرمستقیم)
از گرما برای انتقال جوهر از ریبون بر روی لیبل استفاده می‌کنند که برای چاپ دائمی بر روی لیبل مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از چاپگرهای انتقال حرارتی قادر به چاپ حرارتی مستقیم نیز هستند.
سه نمونه ریبون برای استفاده در پرینترهای انتقال حرارتی وجود دارد:
- Wax: پرکاربردترین و با اثر تقریباً مقاوم و مناسب برای چاپ لیبل‌های کاغذی مات و نیمه براق است.
- Wax/Resin: اثر مقاومی دارد و مناسب برای لیبل‌های نیمه براق و پلاستیکی است.
- Resin: مواد شیمیایی مقاوم در برابر خراش و مناسب برای لیبل با پوشش مصنوعی است.
هنگامی‌که چاپ بر روی لیبل‌ها به‌صورت مداوم انجام می‌شود، احتمال اینکه محل چاپ کمی از لیبلی به لیبلی انتقال یابد وجود دارد. برای اطمینان از ثبت محدوده چاپ با ابزار نشانگر، بسیاری از چاپگرهای لیبل از حس‌گر شناسایی فاصله بین دو لیبل، درز، خط و یا سوراخ‌های بین لیبل‌ها استفاده می‌کنند. این موضوع به چاپگر اجازه می‌دهد تا به‌وسیله یک ابزار درزها را تنظیم کرده و لیبل‌های هم‌ردیف چاپ نماید.
